ЗАМАНА ЖАЙЫНАН

Желге шашын өрмеген,

Маңдайы күнге тимеген,

Жібектен өзге кимеген

Аруларың бар еді

Ал шымылдық ішінде

Зерлі орындық үстінде,

Жанға рахат табарға.

Ғалымдар талай бар еді,

Ақ каламды оқыған.

Алланың берген өнерін

Көңілге берік тоқыған.

Үлгі алған халық оның

Әдепті келген қылығынан.

Тәлім алған олардан

Көп соқталар* бар еді,

Білім нұры балқыған

Тасқын судай шалқыған.

________

* Соқталар – өрендер мағынасында.